چگونه به کودک بیاموزیم که دوچرخه سواری کند

یادگیری نحوه دوچرخه سواری یک مراسم عبور و مهارت و مادام العمر است. بسیاری از ما هنوز هم وقتی برای اولین بار روی دو چرخ قرار گرفتیم ، احساس آزادی و موفقیت را به خاطر می آوریم.

در این مقاله ، ما مراحل را برای آموزش کودک به نحوه سوار شدن با دوچرخه به شما راهنمایی خواهیم کرد ، از جمله:

1. چگونه می توان کودک خود را برای سوار شدن مشخص کرد
2. حتما از دوچرخه و تجهیزات ایمنی مناسب برای دروس استفاده کنید
3. به کودک بیاموزید که بدون پدال تعادل و ساحل برقرار کند
4. به کودک بیاموزید که هنگام پدال زدن شروع ، متوقف و چرخش کند

روشی که در این مقاله بیان می کنیم تنها یک رویکرد برای آموزش دوچرخه سواری است و هر سوار با سرعت خود حرکت می کند.

اول ، در اینجا چند نکته کلی برای آموزش کودک برای سوار شدن با دوچرخه آورده شده است:

• موفقیت را تشویق کنید تا کودک اعتماد به نفس پیدا کند.
• صبور باشید و سعی نکنید مجبور شوید این روند را انجام دهید: ممکن است فرزند شما فوراً پدال نزند اما با ادامه تمرین ، این کار را خواهد کرد. استراحت کنید و دوباره به آن برگردید.
• به علائمی توجه کنید که باید متوقف کنید و استراحت کنید.
• به یاد داشته باشید که یادگیری کودکان با هم فرق می کند و ممکن است به بعضی از روشها بهتر از سایرین پاسخ دهند. بیاموزید چه کارهایی انجام می شود و در صورت لزوم تطبیق می یابد.
• مهمتر از همه ، کودک را سرگرم کننده و شاد نگه دارید.

آماده شدن برای سوار شدن

چه زمانی کودک برای دوچرخه سواری آماده است؟

هیچ سن مناسب و مناسبی برای یادگیری دوچرخه سواری وجود ندارد. زمان بندی به رشد جسمی و روحی کودک ، سطح راحتی و هماهنگی بستگی دارد. اگر آنها توانایی پدال زدن را ندارند ، می توانید صبر کنید تا بزرگتر شوند ، یا می توانید از چرخ های کمکی برای تعادل دوچرخه استفاده کنید ، این کار باعث می شود با فشار دادن دوچرخه به همراه پاهای خود احساس سکوت و تعادل را بدست آورید. حتی کودکان بسیار کوچک نیز می توانند از این طریق شروع کنند.

با این حال ، بزرگترین عامل این خواهد بود که آیا آنها می خواهند یاد بگیرند که دوچرخه سواری کنند. اگر فکر می کنید آنها "باید" یاد بگیرند که سوار شوند اما علاقه ای به آنها ابراز نمی کنند ، ممکن است لازم باشد صبر کنید تا آماده شوند. در REI ، کلاسهای ما به بچه ها یاد می دهد چگونه از 5 سال به بالا سوار دوچرخه شوند ، اگرچه بسیاری از بچه ها دیرتر شروع می کنند.

کلاس آموزش دوچرخه سواری کودکان

مطمئن شوید که دوچرخه کودک شما به درستی متناسب باشد

پیدا کردن دوچرخه متناسب با کودک شما بسیار مهم است. اطمینان حاصل کنید که آنها می توانند در بالای لوله با هر دو پا کاشته شده در زمین بایستند. با امید به اینکه کودک شما در آن رشد کند ، از گرفتن دوچرخه که خیلی بزرگ است ، خودداری کنید ، زیرا کنترل و کنترل آنها برای آنها سخت تر خواهد بود. (دوچرخه کمی کوچکتر از دوچرخه خیلی بزرگ ترجیح داده می شود.) بسیاری از بچه ها هنگام یادگیری دوچرخه سواری ، از سقوط نگران می شوند. اگر آنها بتوانند در صورت لزوم کناره گیری کنند ، این مسئله برخی از نگرانی ها را کاهش می دهد.

میزان دسترسی را از صندلی دوچرخه تا میله دسته کنترل کنید. کودک باید بدون تکیه خیلی جلو به جلو ، به ستون های دستی برسد. اگر دوچرخه دارای ترمز دستی است ، اطمینان حاصل کنید که کودک می تواند به راحتی به آنها برسد و آنها را فشرده کند.

برای راهنمایی در مورد انتخاب دوچرخه کودک ، مقاله ما را انتخاب کنید که چگونه می توانید دوچرخه بچه ها را انتخاب کنید.

مطمئن شوید که کودک شما از کلاه ایمنی مناسب برخوردار است

کودک شما باید هر بار که سوار شود ، کلاه ایمنی دوچرخه بپوشد ، حتی اگر فقط در خیابان یا اطراف بلاهک مدرسه باشد. برای محافظت از سر کودک در برابر صدمات جدی ، حتماً کلاه ایمنی تهیه کنید که متناسب باشد و همچنین به درستی پوشیده شود.

خرید انواع لوازم ایمنی دوچرخه

در اینجا نکاتی برای به دست آوردن مناسب برای کلاه ایمنی دوچرخه ارائه شده است:

1. کلاه ایمنی باید در وسط پیشانی کودک قرار داشته باشد ، بیش از 1 "بالای ابرو نیست. اگر کلاه ایمنی روی پیشانی قرار دارد یا بیش از 1" حرکت می کند وقتی کلاه ایمنی را از یک طرف به سمت دیگر یا جلو به عقب فشار می دهید ، تناسب را تنظیم کنید یا اندازه دیگری را امتحان کنید.
2. تسمه های جانبی را طوری تنظیم کنید که بندها در زیر هر گوش بچسبانند.
3. بند چانه را بزنید ، مطمئن شوید که کاملاً نرم است. فقط باید بتوانید یک یا دو انگشت را بین بند و چانه بزنید. کلاه ایمنی نباید روی سر و پشت صخره کند.

انواع کلاه دوچرخه‌سواری

کلاه‌های دوچرخه‌سواری در سه نوع عرضه می‌شوند: کلاه‌های ایمنی تفریحی (که چند کاره نیز نامیده می‌شوند)، کلاه‌های ایمنی دوچرخه‌سواری جاده و کلاه‌های ایمنی دوچرخه‌سواری کوهستان. تمامی این کلاه‌ها به منظور حفاظت از سر شما هنگام برخورد طراحی شدند و راحتی و وزن کم در طراحی آن‌ها در نظر گرفته شده است.

کلاه‌های ایمنی تفریحی انتخابی اقتصادی برای تفریح، رفت و آمد و دوچرخه‌سواران جاده و کوهستان است؛ این دسته برای اسکیت بوردرها و اسکی‌‌بازان نیز محبوب است. آن‌ها معمولا دارای نقابی هستند که از چشم‌های شما در برابر خورشید محافظت کند.

کلاه‌های ایمنی دوچرخه‌سواری جاده به دلیل وزن کم، تهویه زیاد و طراحی ایرودینامیک گزینه محبوبی برای دوست‌داران جاده هستند. در این کلاه‌ها معمولا از نقاب چشم‌پوشی می‌شود تا وزن کمی داشته باشند و هنگامی که در موقعیت دوچرخه‌سواری تهاجمی دولا شده قرار می‌گیرید چشم‌اندازی بدون مانع ارائه دهند.

کلاه‌های ایمنی دوچرخه‌سواری کوهستان (معمولا توسط دوچرخه‌سواران سیکلوکراس مورد استفاده قرار می‌گیرند) طوری طراحی شده‌اند تا تهویه خوبی در سرعت‌های پایین داشته باشند. آن‌ها بوسیله نقاب‌ها، پوشش افزایش یافته پشت سر و سیستم نگهدارنده مخصوص این کلاه‌ها در مسیرهای سخت که به طور ایمن و مستحکم روی سر باقی می ماند متمایز می‌شوند.

ساخت و ساز کلاه ایمنی دوچرخه‌سواری

اغلب کلاه‌ها از ساختار درون قالبی، فرایندی متداول که در آن پوسته خارجی و لاینر داخلی بدون استفاده از چسب به هم متصل می‌شوند، برخوردارند. این فرایند منجر به طراحی‌های سبک و مقاوم می‌شود. در حالیکه برای افرادی که گاها دوچرخه‌سواری می‌کنند نگرانی بزرگی نیست، کسانی که بطور مداوم دوچرخه‌سواری می‌کنند و در مسابقات شرکت می‌کنند قدر ذخیره وزن کلاه‌های سبک را می‌دانند.

پوسته: اغلب کلاه‌های ایمنی دوچرخه‌سواری با استفاده از پوسته پلاستیکی پوشش داده شده‌اند تا هنگام تصادف کلاه را نگاه دارند و در برابر ضربه از خود مقاومت نشان دهد و به کلاه اجازه دهند بلغزد (تا از سر و گردن شما محافظت کند).

لاینر: اغلب لاینزهای کلاه‌های ایمنی از فوم پلی‌استایرنی منبسط ساخته شده‌اند. به هنگام اصابت ضربه، لاینر نیروی وارد شده را پراکنده می‌کند  تا از سر شما محافظت شود. مطمئن شوید لاینر به خوبی روی سر شما قرار می‌گیرد.

تکنولوژی MIPS

برخی از کلاه‌های ایمنی دارای تکنولوژی سیستم محافظت ضربه چند جهته (MIPS) هستند، این تکنولوژی راهی برای ساخت کلاه‌هایی است که محافظت بیش‌تری به هنگام وارد شدن نیروهای چرخشی حین تصادف با دوچرخه ارائه می‌کنند.

کلاه‌های ایمنی دوچرخه‌سواری مجهز به MIPS دارای لایه کم اصطکاک هستند که اجازه می‌دهد لاینز فوم جاذب ضربه به آرامی حین اصابت ضربه دور سر شما بچرخد. این کلاه‌ها فقط چند میلی‌متر حرکت می‌کنند، اما همین مقدار حرکت می‌تواند مقدار نیروی چرخشی که در هنگام برخورد می‌تواند به مغز شما منتقل شود را کاهش دهد.

دیگر خصوصیات کلاه دوچرخه‌سواری

 

تهویه: منافذ کلاه منجر به بهبود جریان باد روی سر شما می‌شوند و شما را هنگام دوچرخه‌سواری خنک‌تر و راحت‌تر نگاه می‌دارند. هر چه تعداد منافذ بیش‌تر باشد کلاه سبک‌تری خواهید داشت.

نقاب: برخی دوچرخه‌سواران ترجیح می‌دهند که نقاب محافظ خورشید به کلاهشان متصل باشد. این بخش در کلاه‌های دوچرخه‌سواری کوهستان بسیار رایج است. با این حال نقاب کمی به وزن کلاه و مقاومت در مقابل باد می‌افزاید.

پوشش کامل صورت: برخی از کلاه‌های دوچرخه‌سواری کوهستان به منظور حفاظت کامل از صورت برای سواری دانهیل دارای نوار چانه دور گردن هستند.

بندها: سیستم بند باید راحت باشد و باز و بسته کردن آن به سادگی انجام شود.

پورت مو: برخی کلاه‌ها دارای این بخش هستند تا برای افرادی که موهای خود را دم اسبی می‌بندند مناسب باشد.

اندازه مناسب کلاه را پیدا کنید

انتخاب سایز مناسب بسیار ضروری است. اغلب کلاه های دوچرخه سواری در سایزهای کوچک (small)، متوسط (medium)، بزرگ (large) یا سایزهای بزرگ‌تر عرضه می‌‌شوند.

برای تعیین سایز مناسب خودتان، یک متر قابل انعطاف را دور بزرگ‌ترین ناحیه سرتان (حدود دو سانتیمتر بالاتر از ابروهایتان) بپیچید. یا یک روبان یا نخ به دور سرتان بپیچید و سپس با خط کش یا متر طول آن را اندازه بگیرید. حالا به دنبال کلاهی متناسب با اندازه‌ سرتان باشید.

پارامترهای اندازه‌گیری عمومی:

خیلی کوچک: کم‌تر از ۵۱ سانتی‌متر

کوچک: ۵۱ تا ۵۵ سانتی‌متر

متوسط: ۵۵ تا ۵۹ سانتی‌متر

بزرگ: ۵۹ تا ۶۳ سانتی‌متر

خیلی بزرگ: بیش‌تر از ۶۳ سانتی‌متر

تک سایز آقایان: ۵۴ تا ۶۱ سانتی‌متر

تک سایز بانوان: ۵۰ تا ۵۷ سانتی‌متر

تک سایز کودکان: ۴۶ تا ۵۷ سانتی‌متر

در صورتی که اندازه سرمان بین دو سایز قرار داشت کدام را انتخاب کنیم؟ توصیه عمومی انتخاب سایز کوچک‌تراست یا اینکه از نقاب مخصوص دوچرخه‌سواری زیر کلاه ایمنی استفاده کنید تا سایز بزرگ‌تر برای شما مناسب باشد.

تنظیم کلاه دوچرخه

کلاه مناسب باید راحت باشد و بصورت آزاردهنده‌ای تنگ نباشد. باید طوری روی سر شما بنشیند که لبه جلویی حدود یک و نیم سانت یا کم‌تر از ابروهای شما فاصله داشته باشد تا پیشانی شما محافظت شود. کلاه را به چپ و راست و عقب و جلو هُل دهید اگر بطور قابل توجه ( دو سانتی‌مرت یا بیش‌تر) حرکت کرد لازم است کلاه را تنظیم کنید.

برای تنظیم کلاه، قبل از قرار دادن آن روی سرتان، ابتدا حلقه دور سر داخل کلاه را بیشتر باز کنید. تقریبا تمام کلاه های دارای یک چرخ بزرگ در پشت حلقه اندازه گیری داخلی کلاه ایمنی هستند. بعد از قرار دادن کلاه روی سر، پیچ تنظیم پشت کلاه یا لغزنده پشت کلاه را سفت کنید تا به تنظیم دلخواه دست پیدا کنید.

در مرحله بعدی، بند زیر چانه را با کشیدن بست آن به سمت بالا سفت کنید. بندها باید به شکل V باشند بطوریکه هر یک زیر یک گوش باقی می‌ماند. بندها را اطراف هر دو گوش تنظیم کنید تا زمانی‌که احساس راحتی کنید.

در نهایت در حالی که بند زیر چانه را سفت کره‌اید، دهان خود را باز کنید. کلاه باید قسمت جلوی سرتان را فشار دهد اگر اینطور نیست باز هم بند زیر چانه را سفت کنید و دوباره امتحان کنید. فقط توجه داشته باشید با سفت کردن بیش از حد بند، خود را در شرایط ناراحتی قرار ندهید.

نگه‌داری از کلاه ایمنی دوچرخه‌سواری

• از مصرف حلال‌های شیمیایی به منظور تمیز کردن کلاه خودداری کنید. سازندگان پیشنهاد می‌کنند فقط از پارچه نرم یا اسفنج به همراه صابون و آب استفاده کنید.
• کلاه ایمنی را در گاراژ، اتاق زیر شیروانی، صندوق عقب ماشین و دیگر فضاهایی که گرما انباشته می‌شود نگه‌داری نکنید. گرمای اضافه می‌تواند منجر به تشکیل حباب روی بخش‌هایی از کلاه شود. از کلاهی که بوسیله گرما آسیب دیده است استفاده نکنید.
• از قرض دادن کلاه خود به دیگران خودداری کنید. شما باید بدانید کلاه شما چه نوع استفاده‌هایی را در طول عمر خود تجربه کرده است.

چه زمانی باید کلاه ایمنی را تعویض کنیم؟

هر کلاهی که با آن دچار حادثه شده باشید احتمالا آسیب دیده است. کلاه خود را بعد از ضربه شدید عوض کنید، حتی اگر همه چیز خوب به نظر می‌رسد.

اگر دچار هیچ حادثه‌ای نشدید عموما پیشنهاد می‌شود بعد از ۵ سال کلاه ایمنی خود را تعویض کنید. آلودگی، نور فرابنفش و آب و هوا همگی می‌توانند اجزاء کلاه را در طول زمان تضعیف کنند.

همچنین ممکن است دستکش ، نگهبان آرنج و شانه ، لنت زانو و کفش بسته را در نظر بگیرید. مطمئن باشید که کفش های کج از راه خارج می شوند و از پاهای شلوار شل خودداری می کنید. از آنها بخواهید جوراب یا شلوار بلند بپوشند ، زیرا ممکن است گاهی اوقات پدال و بازوهای لنگو مچ پا را ببندند.

برای اطلاعات بیشتر ، مقاله ما در مورد چگونگی انتخاب و مناسب کردن کلاه ایمنی دوچرخه را بخوانید.

تهیه دوچرخه برای درس

این روش برای آموزش کودک به دوچرخه سواری ، بر تعادل در دو چرخ ابتدا تأکید دارد و بعداً پدال را اضافه می کند. به طور کلی ، بچه هایی که با دوچرخه تعادل شروع می کنند ، تمایل دارند یادگیری سوار شدن با دوچرخه را نسبت به افرادی که با چرخ های تمرین شروع می کنند ، بیاموزند. دوچرخه های تعادل به گونه ای طراحی شده اند که فرزندان شما در ابتدا تعادل را تمرین کنند ، اما همچنین می توانید دوچرخه استاندارد کودک را نیز تغییر دهید:

1. چرخ های تمرینی را بردارید. چرخ های آموزش به بچه ها کمک می کنند عادت داشته باشند که بر روی دوچرخه بنشینند و از پاهای خود برای پدال استفاده کنند ، اما به آنها کمک نمی کند تعادل را بیاموزند.
2. پدالها را برداشته و صندلی را پایین بیاورید: این به بچه ها اجازه می دهد تا با خم کمی در زانو و پاهایش روی زمین صاف بنشینند. هدف این است که با شروع یادگیری تعادل ، به آنها کمک کنیم احساس راحتی و استوار کنند. (توجه: پدال ها را می توان به راحتی با استفاده از آچار پدال حذف کرد.)
3. به درستی لاستیک های دوچرخه را باد کنید. دوچرخه هموارتر روان خواهد شد و هنگام ورود لاستیکهای دوچرخه به فشار صحیح ، کودک راحت تر ساحل می کند. به دنبال فشار تایرهای توصیه شده بر روی پیاده روهای تایر باشید.

از کجا آموزش دوچرخه سواری

یک منطقه آسفالت شده بدون ترافیک بزرگ ، مسطح و یکدست مانند یک زمین تنیس یا بسکتبال خالی یا یک بلک پر از مدرسه پیدا کنید. از مسیرهای باریک و مسیرهای کوتاه اجتناب کنید زیرا نمی خواهید بچه ها نگران از پیاده روها بمانند. مناطق چمن زنی نیز سخت تر هستند زیرا بچه ها نمی توانند سرعت کافی برای یادگیری ساحل و سر خوردن در آنها داشته باشند.

یادگیری دوچرخه سواری بدون پدال

در اینجا مراحل اصلی برای شروع درس های دوچرخه سواری کودک شما وجود دارد:

تمرین و ایستادن دوچرخه را انجام دهید

این یک قدم غالباً نادیده گرفته شده است ، اما ممکن است برخی از بچه ها تمرین دوچرخه سواری و پیاده روی را انجام دهند. آنها را تشویق کنید چندین بار این کار را انجام دهند تا راحت باشند. دوچرخه را از یک طرف به سمت آنها تکیه دهید تا در صورت لزوم آسان تر شود.

یاد بگیرید که Scoot و Glide کنید:

از کودک بخواهید روی دوچرخه پدال کمتری بنشیند ، دسته های نگه دارنده را نگه داشته و در حالی که روی دوچرخه سوار شده است به عقب و جلو در قسمت تمرین حرکت کند. از آنها بخواهید که دو روش مختلف را برای استفاده از اسکوپ امتحان کنند تا راحت تر ببینند:

• قدم زدن در خانه / قمر: شما نمی خواهید که آنها پای خود را بکشند ، بنابراین آنها را ترغیب کنید تا یک قدم یکبار پا بردارند ، همانطور که ممکن است هنگام راه رفتن در خانه ای فنری انجام دهند. سعی کنید آنها را وادار به انجام مراحل بلند ، راه رفتن در ماه "پیاده روی ماه" یا "خانه فنری" کنید تا پاها حرکت کنند.
• هاپس: به آنها فشار دهید که همزمان با استفاده از دو پا فشار بیاورند.

همانطور که آنها تمرین اسکن و ساحل را انجام می دهند ، آنها را ترغیب کنید که به جای پای پای خود به جلو نگاه کنند. اگر به بالا نگاه کنند ، آنها تمایل به ایستادن به حالت ایستاده دارند. برای تمرین این کار ، تعداد انگشتان دست را در حالی که جلوتر از آنها قدم می زنید نگه دارید و آنها را در حالی که به سمت شما می چرند ، فریاد بزنید.

هنگامی که آنها به دنبال دوچرخه سواری می پردازند ، آنها را برای بلند کردن پاهای خود و سر خوردن به چالش بکشید ، و مسیری را که می تواند پاهای خود را از زمین دور نگه دارد ، افزایش دهید. شما ممکن است ابتدا روی دوچرخه خود تکیه بزنید و به آنها نشان دهید که چگونه با پاهایی که به عنوان تعادل دراز هستند ، سر خوردند. شاید کودکان کم سن و سال را به یاد داشته باشید که در حالت نشسته باشند (اگر در صورت نشسته نیستید ، قادر نخواهید بود پاهای خود را بالا بکشید.

در اینجا دو روش سرگرم کننده برای تمرین کردن با هواپیمای زیر وجود دارد:

• گدازه داغ: با استفاده از گچ پیاده رو ، مجموعه ای از خطوط به فاصله 10 فوت از پیاده رو بکشید و شعله های "گدازه داغ" را بین آن خط ها بکشید. به بچه ها بگویید که سرعت خود را طی کنند تا بتوانند هنگام پایش روی "گدازه داغ" بدون اینکه پاهایش را بکشند ، پای خود را جمع کنند. شما می توانید "گدازه داغ" را با پیشرفت خود فراتر بگذارید.
• سر خوردن به موقع: تعداد 10 عدد را بشمارید و ببینید که آیا کودک شما می تواند 10 ثانیه کامل با پاها سر خورد. به تدریج وقت بیشتری به دست آورید زیرا اعتماد به نفس خود را به دست می آورند (سعی کنید ABC ها را بخوانید در حالی که با پاهایشان از زمین ساحل می شوند و ببینید که چقدر می توانند به آنها برسند).

فرمان و چرخیدن در حالی که در حال پرواز است:

هنگامی که بچه ها توانایی اسکیت کردن و سر خوردن بر روی دوچرخه را به دست آوردند - و از خودشان لذت می برند - به چرخش و فرمان حرکت می کنند. با چرخش های بزرگ ، آسان و حلقه شروع کنید.

فرمان دادن و سوار کردن با بازی های آسان را تمرین کنید:

• دوره آسان مانع: برخی از مخروط های ایمنی نارنجی را به یک الگوی تنظیم کنید و به کودک خود دستور دهید که بین آنها فرمان بگیرد.
• بازی "رهبر را دنبال کن": سوار دوچرخه خود شوید و کودک را دنبال کنید. (به یاد داشته باشید که کلاه ایمنی خود را بپوشید.) آن را آهسته و آسان انجام دهید و هر لحظه چرخش بزرگی ایجاد کنید.

آموزش پدال زدن دوچرخه به کودکان:

هنگامی که کودک می تواند دوچرخه را با پاهای بالا به ساحل بنشیند ، چرخش خود را به هنگام ساحل بکشاند و در حالی که سوار است به جلو نگاه کند ، وقت آن است که پدال ها را دوباره روی دوچرخه قرار دهید. در حال حاضر ، صندلی را در وضعیت پائین خود نگه دارید تا کودک شما همچنان بتواند هر دو پا را روی زمین قرار دهد تا متوقف شود.

آگاهی از پدال:

در مرحله بعد ، شما می خواهید کودک به جمع کردن پاهای خود و پیدا کردن پدال ها عادت کند. برای کمک به آنها در انجام این کار ، در حالی که روبرو کودکی هستید که بر روی دوچرخه نشسته است ، نوارهای نگهدارنده را بگیرید. از آنها بخواهید در حالی که به شما نگاه می کنند یا به جلو نگاه می کنند ، پای خود را بلند کرده و روی پدال ها بگذارید. (اگر به پاهای خود نگاه کنند ، احتمالاً نوارهای نگهدارنده را چرخانده و از تعادل خارج شوند).

• هنگام نگه داشتن میلگردها ، با کودک روبرو شوید. به آنها بگویید که در بالای کلاه خود تمرکز کنند. به آنها بگویید که وقتی می گویید "گدازه داغ" است ، پای آنها را روی پدال ها می گذارد و هنوز هم منتظر است (در حالی که شما آنها را نگه دارید تا آنها سقوط نکنند).

کند شدن و متوقف کردن

قبل از شروع به پدال زدن ، می خواهید آنها از چقدر فشار لازم برای کار ترمزها احساس کنند.

• اگر ترمزهای کمکی دارند ، دوچرخه را در حالی که در آن قرار دارد نگه دارید و به آنها فشار دهید که به آرامی روی ترمزهای نگهبان فشار بیاورند تا زمانی که بتوانید بدون استفاده از آن بسیار به سادگی از آنها استفاده کنید.
• اگر ترمز دستی دارد ، کودک را در کنار دوچرخه قدم بزنید و دست و پا را با چند انگشت روی ترمز نگه دارد. از آنها بخواهید که در هنگام پیاده روی ، از ترمز دستی استفاده کنند تا دوچرخه را کندتر کنند.

 

شروع از یک موقعیت متوقف شده

در مرحله بعد ، زمان آن رسیده است که کودک را با استفاده از پدال شروع به حرکت از موقعیت متوقف کند. روش های مختلفی برای نزدیک شدن به این هدف وجود دارد. اگر دوچرخه دارای چرخ دنده است ، اطمینان حاصل کنید که آن را با چرخ دنده آسان است. هنگام نشستن ، کودک باید احساس تعادل کند. تعادل هنگام آماده شدن برای آنها بسیار سخت تر خواهد بود.

• بگذارید کودک با یک پا صاف روی زمین و دیگری روی پدال که در موقعیت 1 تا 2 قرار دارد روی صندلی دوچرخه بنشیند. (اگر پدال خیلی سطح باشد ، آنها به اندازه کافی حرکت نخواهند کرد.) به فرزند خود آموزش دهید که به سختی روی پدال جلو فشار یابد. این فشار حرکت دوچرخه را به جلو می بخشد.
• گزینه دیگر این است که آنها را با یک پا روی پدال در حالت پائین شروع کنید و از پای دیگر برای اسکوتر استفاده کنید ، روشی که می خواهید روی یک اسکوتر قرار دهید. برای رسیدن به سرعت یک قدم اسکوتر بردارید و سپس پدال دوم را پیدا کنید.
• آنها با استفاده از تکنیک اسکوپ گام بلندی یا هاپ ، می توانند هر دو پا یا یک بار را اسکوپ کنند و سپس پدال را پیدا کنند.

سعی کنید از دوچرخه کودک در هنگام شروع پدال خودداری کنید. شما می خواهید به آنها این فرصت را بدهید که خودشان بر روی دوچرخه تعادل برقرار کنند و به اندازه کافی احساس اطمینان کنند که بتوانند سوار بر خودشان سوار شوند. اگر کودک در احساس آن مشکل دارد ، ممکن است به نگه داشتن دوچرخه برای کشش کوتاه کمک کند. اگر آنها به خوبی متعادل نباشند ، و شما مجبور هستید دوچرخه را به طول دراز نگه دارید ، ممکن است قبل از آماده شدن برای این مرحله ، به کار بیشتری روی تعادل نیاز داشته باشند.

 

فرمان و تبدیل دوچرخه

وقتی بچه ها از پدال دوچرخه آویزان می شوند ، می توانند تمرین نوبت را شروع کنند. کودک خود را تشویق کنید که محافل بزرگ ، گسترده و شکل 8 را انجام دهد. ابتدا از آنها دور شوید و نوبت ها را کوچکتر کنید. به طور کلی ، بیشتر افراد می دانند که چرخش از یک طرف بسیار آسانتر از طرف دیگر است.

با ایجاد یک بازی از فرمان و چرخاندن ، سرگرم کننده نگه دارید:

• یک خط مخروط (یا کیسه های لوبیا یا سایر اشیاء دوستانه) برای فرزندتان تنظیم کنید. پس از چرخش ساده ، الگوی مفصل تر را امتحان کنید.
• با استفاده از این بازی ها مهارت های پدال و ترمز را تمرین کنید:
• "چراغ قرمز ، چراغ سبز" را بازی کنید. فاصله را تغییر دهید و توقف سریعتر را تشویق کنید.
• یک مخروط ایمنی در حدود 10 تا 20 پا را روی زمین قرار دهید و کودک خود را متوقف کنید که قبل از اصابت آن برخورد کند.

هنگامی که فرزند شما با موفقیت این مهارت ها را به دست آورد ، می توانید به عنوان یک مسافرت خانوادگی به دوچرخه سواری بروید. برای ایده و پیشنهادات بیشتر به مقاله مشاوره ما در زمینه دوچرخه سواری به عنوان یک خانواده مراجعه کنید: نکاتی درباره راهنمایی و رانندگی.